Eerst verdrietig, nu woest!
Review over DierenbeschermingWe hebben voor een rode kater gezorgd die in onze straat kwam. De kat, die we Nico hebben genoemd, was in orde, hij at en dronk goed. De buurman is hem twee winters terug gaan verzorgen. Wij hebben ons ook over hem ontfermd. Het is hier nogal een kattenbuurt, dus het heeft even geduurd eer we erachter kwamen dat de kater geen eigenaar had. We hebben contact opgenomen met de Dierenbescherming in Gouda. Onze vraag was of deze kat nagekeken en gecastreerd kon worden. Hij toonde geen tekenen van ziekte of malaise. Het punt was dat we erachter waren gekomen dat hij geen eigenaar had en dat we hem graag wilden laten nakijken en castreren.
De coördinator reageerde op vrijdag 27 december 2024 op het bericht. Zij heeft de gegevens doorgegeven aan de Werkgroep Zwerfkat. Een man en vrouw zijn gekomen met een vangkooi. Dit werkte niet. Op vrijdag 28 februari 2025 hebben we de kater zelf gevangen in een gewone bench. De kater vertrouwde ons namelijk inmiddels. Het was zo’n vriendelijke kat. Hij heeft nooit naar ons uitgehaald. Hij was in het begin erg bang en onbenaderbaar, maar hij ontdooide. Hij had echt een lief karakter.
We hebben gezegd dat we voor onze Nico zorgden, dat we aan hem waren gaan hechten en dat we graag wilden weten hoe het met hem ging. Ze zei dat we ons geen zorgen hoefden te maken en dat ze ons op de hoogte zou houden. Het weekend ging voorbij zonder nieuws. Maandag geen nieuws. Op dinsdag 4 maart 2025 hebben we zelf maar gevraagd of er nieuws was, daar we nog steeds niets gehoord hadden. Ze vroeg of we konden bellen. Toen deelde ze ons mee dat ze ‘hem hadden laten gaan’. In eerste instantie gingen we ervan uit dat ze hadden gedaan wat goed voor hem was, maar het drong snel door dat dit niet klopte. Ze zei dat Nico ziek was. We hebben de coördinator gebeld om te vragen waarom Nico was ingeslapen. Onze vraag was een gezondheidscontrole en castratie. Deze zei eerst dat zijn tanden slecht en geïnfecteerd waren en getrokken moesten worden. Maar dat wilden ze niet doen. (Ons is niet duidelijk waarom niet. Dat had toch gekund? Afgezien van het feit dat de kater gewoon goed at, ook harde brokken.) We hebben foto’s van het gebit gevraagd. Toen raakte ze hoorbaar in de stress en zei dat de kater ook kattenaids had en zijn organen gingen falen. Toen hebben we om de resultaten van bloedonderzoek gevraagd. Haar stress nam nog meer toe. We hebben gevraagd welke dierenarts dit onderzoek zou hebben uitgevoerd. Toen volgden bizarre reacties, dat er geen bloedonderzoeken en foto’s zijn genomen. Ze zei dat we de volgende dag gebeld zou worden door de dierenarts en dat deze informatie zou geven. Niemand heeft ons tot op heden gebeld.
We hebben zowel de Dierenbescherming als Werkgroep Zwerfkat gebeld en geappt. Ze nemen niet op, ze bellen niet terug en ze antwoorden niet. Hierdoor kunnen wij niet anders denken dan dat ze geen zin hadden om zich bezig te houden met onze Nico. We weten niet wat er met hem gebeurd is en waarom. Ze kunnen ons helemaal niets laten zien over falende organen of terminale ziektes. Ze hebben hem dus gewoon meteen laten inslapen. Weer een zwerfkat minder. Of er nou mensen voor hem zorgden of niet. Met hun ‘diervriendelijke TNR-methode’.
Nico lag niet op sterven of doodziek in de bench. Hij at goed, hij dronk goed, hij liep goed en hij rende zelfs. Natuurlijk weten we dat katten niet altijd laten zien dat ze ziek zijn. Maar wij hebben onderhand zelf ook al veertig jaar kattenervaring en we hebben nog nooit een kat gezien die zo goed at en dronk terwijl hij zo ziek zou zijn. En ze hebben niet eens geprobeerd hem te helpen, ze hebben hem gewoon meteen laten inslapen.
Deze mensen wisten dat we voor hem zorgden. Ze wisten dat we aan hem waren gaan hechten. Ze zeiden dat, toen wij hem overdroegen, zij de verantwoordelijkheid over hem op zich hadden genomen. Hadden ze niet het respect kunnen tonen voor alles wat wij voor hem hadden gedaan, inclusief de emotionele hechting, om ons op de hoogte te houden? Om met ons te overleggen? Om ons op zijn minst de kans te geven om afscheid te nemen?
We hebben heel erg veel gehuild. Maar nu zijn we vooral heel erg boos. We hebben onze les geleerd. We zullen nooit maar dan ook nooit meer de Dierenbescherming of de Werkgroep Zwerfkat inschakelen. Wij maar wachten op bericht, want we zouden ‘op de hoogte gehouden’ worden. Maar nee, na ons initiatief tot contact horen we dat Nico dood is. De Dierenbescherming beschermt niet en de Werkgroep Zwerfkat euthanaseert gewoon meteen! We krijgen onze Nico er niet mee terug en we zullen nooit afscheid van hem kunnen nemen. Maar dit nooit meer!
Sterke punten
Ze kunnen heel goed euthanaseren!
Zwakke punten
Geen communicatie. Geen respect. Geen empathie.